“YAŞASIN ANTALYA, YAŞASIN ANTALYASPOR” Mehmet Öztürk’ün Kaleminden

Bu yazıyı antalyasporum.com adresinde okuduk. Yazıda sorulan soruların çoğuna bizde zaman içinde şahit olmuştuk… Ellerine, gönlüne sağlık Mehmet Öztürk…

Yaşasın Antalya, Yaşasın Antalyaspor

Acısıyla tatlısıyla bir sezonu daha bitirdik. Kimi zaman içimizde fikir ayrılıkları çıktı , kimi zaman takımın ipi sezon başı çekildi , kimi zaman Avrupa hedefleri yapıldı. Açıkcası bir dönem yaşanılan iç huzursuzluklar kötüydü. Ancak her şey Antalyaspor içindi.

Üzerinde Antalyaspor arması olan kimseye kızamadım , fesatlık düşünmedim , kin beslemedim. Hafızamda 1994’den beri ara sıra oynayan futbolcular aklıma geliyor. Kimi kötü oyunuyla hafızalarda yer etmiş , kimi kötüydü ama delikanlı adamdı diye hafızalara kazımışız. Kimide on numara topçuydu diye akıllarda kalmış.

Öyle ya , kim unutur Music’i , Kona’yı , Madida’yı , Zafer’i.

Şu an harabe olan Devlet Hastanesi’nin karşısında ki 100.Yıl Spor Tesisleri’nin 1 No ‘lu çim sahasında yapılan idmanları.

Ya o emektar 302’yi. Dili olsa da konuşsa , içinde kim bilir ne galibiyetler kutlandı , maçtan sonra ne tartışmalar çıktı.Antalyaspor’u kaç deplasmana götürdü, Antalyasporla kaç kilometre gitti , o belki de benimle yaşıt 302.

Antalyaspor Kulübü Kurucu Başkan’ı , ‘’Atilla Konuk’’ vefat ettiği zaman bile yas olarak Siyah Forma’yla sahaya çıkılmazken , bir dönem giyilen o ‘’Siyah Formaları’’ kim unuttu ki.

Masör Metin Abi , Doktor Burhanettin Abi , kim bilir kulübün ne mahremlerini duydu da ;
içine attı. Paylaşamadı kimseyle.

Işıklar, her zaman hissettirdi bize Antalyasporlu olduğunu..

Açık tribünde yapılan sucuk ekmek tadı başkaydı.

Hangimiz demedi ki ‘’Arkadaş bu açık tribünün ortasıyla, sahanın ortası niye aynı hizada değil’’ diye.

Aykut Kocaman’ın topu eliyle indirip , bize gol attığı maçı unutan oldu mu…

Bülent Selvü’nün üç gol attığı ve 4-2 yendiğimiz Bursaspor karşılaşması hafızanızdan silindi mi?

Kim hemen alıştı Atatürk Stadı’na koltuklar takılınca. Oysa gayet mutlu mesut yaşıyorduk stadın tahta koltuklarında.

Sarıyer’le oynanan ilk gece maçını kim unuttu ki. Ya da 07’nin , o berabere kaldığımız ilk gece maçında yaktığı meşaleleri.

Antalya Red Scorpions formalarını.unutan var mı ?

8 yediğimiz Ankaragücü maçı. ‘’Abi tüm tribün sağa yatarken bizim kaleci yerinde kaldı’’ diye yapılan espriler size tanıdık geldi mi?

Altay maçında sahaya atılan yüzlerce konfetileri.

Şekerspor maçından sonra Hasan Subaşı Tesisleri’nin açılışına katıldığımız günler uzakta mı kaldı.

Takım sabah akşam makarnayla maçlara hazırlanırken ve üçüncü lige düşecek takımlar arasında favori olarak gösterildiğimiz sezon , stadyumda biz bize izlediğimiz , 40-50 kişi bağırıp takımı desteklediğimiz günler unutuldu mu?

‘’Yaş 35, yolun başındayız’’ pankartını hatırladınız mı?

İkinci Lig’de sezonun başlarında oynanan Telekom maçı tanıdık geldi mi?

Sürekli tartışma olan , aday çıkacak mı çıkmayacak mı diye düşündüğümüz kongreler size de bir şeyler hatırlatıyor mu ?

‘’We are the best Antalyaspor , Akdenizin İncisi’’ atkılarını boynumuza dolamadık mı?

Apartmanların çatısından maç izlemeye çalışanlar da biz değil miydik?

İnanıyor musunuz ki , o Atatürk Stadı’nı özlemiyoruz. O stad yıkılırken , kalbimizden bir parçanın da kırılacağını düşünmüyor musunuz..

Takımı sportif başarı için mi seviyoruz …

Takım Avrupa’ya giderse , Antalyasporlu olacağız da ; ikinci ligde mücadele ederken başka bir takımı mı destekliyorduk.

Başarılı olmak güzeldir ama ;

Başarıyı değil bu şehri sevdik, Yaşasın Akseki, Alanya, Demre, Elmalı, Finike, Gazipaşa, Gündoğmuş, İbradı, Kaş, Kemer, Korkuteli, Kumluca, Manavgat, Serik, Aksu, Döşemealtı, Kepez, Konyaaltı, Muratpaşa…

YAŞASIN ANTALYA, YAŞASIN ANTALYASPOR

—
Mehmet ÖZTÜRK
mehmetozturk@antalyasporum.com